- ابن صیرفی (اِ نُ صَ رَ)
ابوبکر محمد بن عبدالله الصیرفی. از بزرگان فقهای شافعی و از متکلمین آنان. او از پیوستگان ابوالحسن علی بن سهل و مصاحب او بود. وفات در 330 ه. ق. کتاب البیان. کتاب حساب الدور. کتاب الفرائض و غیره از اوست. (ابن الندیم)
معنی ابن صیرفی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عُ)
لغت نامه دهخدا
ابن سعید بن عثمان معروف به ابن صیرفی از موالی بنی امیه و از حفّاظ حدیث و از ائمۀ علم قرآن و روایات و تفسیر بود. وی به سال 372 هجری قمری بدانیۀ اندلس متولد شد و به مشرق رفت و حج گزارد و به مصر شد. سپس بازگشت و به سال 444 به موطن خود درگذشت. اوراست بیشتر از یکصد تصنیف از جمله: التیسیر فی مذاهب القراء السبعه، جامع البیان فی القراآت و طبقات القراء و جز آن. (روضات الجنات ص 467)
الامام ابوعمرو عثمان بن سعید معروف به ابن صیرفی (372-444 هجری قمری قمری) از موالی بنی امیه بود و یکی از حفاظ حدیث و از امامان عالم علم قرآن و روایات وتفسیر آن، در دانیه از شهرهای اسپانیا متولد شد و سپس به مشرق زمین آمد و حج گزارد و گردش مصر کرد و چون به اسپانیا بازگشت در همان شهر دانیه درگذشت، او را فزون از صد تصنیف و تألیف است از آنجمله: ’التیسیر’ و ’جامع البیان’ و ’طبقات القراء’، (الاعلام زرکلی)، و نیز او راست: کتاب ’الاقتصاد فی رسم المصحف’، (قاموس الاعلام ترکی)، صاحب معجم المطبوعات نویسد وی در چهارده سالگی روی بدانش اندوزی آورد و سفری بمشرق کرد و به مصر درآمد و سپس حج گزارد و ماهی در مکه بماند و بمغرب بازگشت و مقیم زادگاه خود شد، نسخه های خطی از جمله کتب عدیدۀ وی که بالغ بر صد تألیف بوده در برلن موجود است و نیز در دارالکتب مصر، کتاب ’التیسیر’او را در هند بچاب رسانیده اند، (معجم المطبوعات)